
Deze woorden raakte me toen ik deze ergens tegenkwam. Treffend en herkenbaar. Het is wat ik ook als boodschap krijg van mijn kinderen en wat ik vaak als overkoepelende boodschap zie in boodschappen van kinderen. En hoe terecht. Het is wat kinderen spiegelen en teruggeven of het goed gaat of even minder. Ze omarmen je zoals je echt bent (zonder sluiers die we als maskers op onszelf hebben gelegd en veroordelingen van onszelf). We mogen als ouder en als mens wel eens wat minder hard zijn naar onszelf en de kern in onszelf weer vinden. Dan ben jij en geef jij ook het voorbeeld dat ook je kindje er mag zijn zoals hij/zij is (net als jij).
Wie ben jij? Wie is je kind? Wat zijn jullie wegen? Bovenstaande woorden vormen een boodschap om terug naar de basis te gaan, naar ons gevoelsleven en eenheid. Het is een uitnodiging om te kijken naar onszelf en de onzichtbare lijntjes. Een oproep om echt in verbinding met onszelf en elkaar te zijn. Om te kijken naar wat ons raakt en datgene aan te gaan waar we wellicht voor weglopen. Om het leven, je eigen leven(smissie) na te streven en goed geaard te zijn en goed in je kracht en energie te staan. Eerlijk, oprecht, met begrip en respect, mindfull en met wezenlijke aandacht voor onszelf en elkaar. Erkenning van ons totaal ZIJN en beide kanten. Erkennen van wat nog als donker bij onszelf aanvoelt, om dit ook te verlichten. Te vergeven, te accepteren en los te laten. Lief te hebben zonder oordelen. Te erkennen dat het vaak begint bij onszelf. Echt te durven kijken naar onszelf en naar onze kinderen. Kinderen die nog zo licht in hun energie staan, dichtbij hun gevoel en de bron van licht en liefde. Ze voelen hoe zwaar de aardse energie is als ze op de aarde komen als kindje uit het licht. Dat is een proces en niet niks. Daar hebben ze jou als ouder bij nodig. Ze voelen hoe jij je als ouder voelt, de energie in huis en de energie van lijf en leven. Dus hoe fijn is het als we niet alleen voor onze kinderen, maar ook voor onszelf en eigen innerlijke kinderen zware energie kunnen loslaten en het lichtste in onszelf overhouden en dit laten stralen. Doen we dit, dan stralen onze kinderen mee en helpen we elkaar. Niet altijd makkelijk, maar kijk eens wat deze woorden met je doen. Durf jij je stralen?
Wat raakt jou? Welke boodschap geeft het voor jou om lichter te kunnen worden. Het is nooit te laat om te veranderen en om los te laten, om anders naar jezelf te kijken. Om even helemaal in het NU te zijn en het verleden te laten en de toekomst nog te laten komen. Om wat donker voelt te transformeren naar licht. Kijk eens in de ogen van je kind, kijk eens goed in deze prachtige kijkers. Wat voel je? Wat zie je? Voel jullie band en connectie. Wat brengt jullie samen? Je kind is bewust bij jou gekomen. Durf te genieten. Durf ook de moeilijke momenten er even te laten zijn om vanuit daar weer verder te gaan met nieuwe energie. Maar niet zonder eerst bewust te zijn. Adem, BEN en laat gaan, vernieuw! Verwelkom je kindje maar op aarde en praat met je kindje over jou, jullie, de wereld, het leven. Verwelkom deze en elke nieuwe fase. Je kindje praat met energie, lichaamstaal en lijf. Je kindje nodig je uit om de deuren van je hart te openen en ook zo te communiceren en hiervoor open te staan. Stel ze open, laat jouw lichtste licht en liefde vloeien in verbinding. Heb geloof en vertrouwen dat jij als vader of moeder er bent voor je kind en dat je dit kunt! Heb vertrouwen dat jij het licht(ste) bent en jij en je kindje kunnen stralen vanuit je kracht!