Luister je? Tips om te luisteren en gehoord te worden als ouder en kind
Heb je het idee
dat de oren van je kind hebt niet meer doen? Heb je het gevoel dat er niet naar jou als ouder
wordt geluisterd? Heb je moeite om je kind te bereiken in een gesprek? Kijk en luister
dan eens goed naar wat er wordt gezegd en wat er wordt gedaan door jou en je kind. Maar hoe
doe je dat nou om echt te luisteren, zonder dat je je ego een rol laat spelen en gehoord worden een gevecht wordt?
In dit artikel geef ik een aantal tips om te luisteren en weer gehoord te worden als ouder en kind.
Het gaat erom dat jij als ouder je kind begrenst, let op je eigen grenzen en (communicatie)energie en naar je eigen behoeftes en gevoel luistert. Pas dan kun je ook de behoeftes van je kind ontdekken en blijkt het ‘niet luisteren’ helemaal niet zo’n probleem te zijn. Weet als ouder dat een kind ook zijn eigen ego aan het ontwikkelen is, als strategie om in het dagelijks leven situaties aan te kunnen. Je kind ziet daarbij (onbewust) jou als zijn voorbeeld. Dus wat geef jij je kind mee? Zie verder dat bepaald gedrag, emoties en uitspraken een uiting zijn van dat ontwikkelende kind dat ook een eigen ik en ego ontwikkeld. Dan kan je milder zijn naar je kind. Sta open voor elkaar vanuit begrip, respect en wees vooral congruent met je gevoelens als je in gesprek bent. Je kind voelt feilloos je boodschap en daar luistert je kind naar. Begin daarom bij jezelf en luister naar jezelf, uit jezelf en sta in verbinding! Wees duidelijk, creatief en praat vanuit je gevoel. Geloof erin dat je kind naar jou luistert en geloof er ook in dat jij naar je kind luistert. Echt luisteren begint bij het werkelijk luisteren naar jezelf en van daaruit gaan de cirkels verder en komen ze weer bij je terug zoals cirkels in het water. Wat je uitzendt krijg je terug en wat je aandacht geeft, geef je groei!
- Probeer zo min mogelijk vragen in de vragende vorm te stellen aan je kind, maar begrens het door zinnen te formuleren die eindigen met een punt. Maak het daarbij persoonlijk, dus daar te zeggen: ‘’Iris, je mag je bord opruimen.’’ En niet ‘’Wil je je bord opruimen?’’. Zo geef je duidelijke begrenzing en een duidelijke boodschap gericht naar je kind. Het zorgt voor heldere communicatie en biedt geen ruimte voor onduidelijkheden of een (machts)strijd.
- Geef je kind de ruimte voor zijn
verhaal. Luister als ouder naar wat je kind te vertellen heeft. Je kind zal daarna ook graag jouw verhalen willen
horen.
- Probeer jouw eigen mening niet op te
dringen aan je kind. Je kind hoeft niet te doen wat jij wilt. Geef je kind de
ruimte om zijn eigen gang te gaan en zijn eigen pad te bewandelen. Stuur bij
daar waar nodig en geef je kind veilige begrenzing, waarin je meegroeit met zijn
ontwikkeling. Doe dit vanuit liefde met respect. Moedig je kind aan en bewonder
je kind vanuit begrip, geloof en vertrouwen.
- Maak lichamelijk én oogcontact
contact op oogniveau als je iets wilt vragen aan je kind. Dan maak je pas echt even
contact. Is oogcontact moeilijk, praat dan in ieder geval op hetzelfde level en
maak even lichamelijk contact door bijvoorbeeld een hand op de schouder van je kind
te leggen.
- Als je als ouder boosheid of frustratie
voelt, weet dan dat dit alleen maar je ego is die boos en gefrustreerd is. Dat dit
gaat om jouw emoties door iets wat jou raakt. Het zijn gedachten of
emoties en deze gaan ook weer voorbij. Reageer dit alleen niet af op je kind, maar
neem even een time out voor jezelf. Wat zegt dit over jou? Wat kun jij met deze
boodschap en wat kun jij loslaten?
- Een kind heeft nog geen enkel
tijdsbesef. Het kan daarom fijn zijn voor je kind om tijden te begrenzen met
bijvoorbeeld een kookwekker of een time timer. Woorden als: straks, eventjes,
over 5 minuten snapt je kind niet en is heel verwarrend. Wees concreet en duidelijk.
- Volg niet je neiging, maar je
werkelijke behoefte die achter zit. Als je meer let op wat je behoefte is, kun je
dit je kind ook leren en bij je kind (h)erkennen. Zo krijgt je neiging geen
ruimte en zal jezelf en je kind veel meer rust en balans ervaren. Ook dit is een
vorm van luisteren!
- Pick your fights
en dwing niets af! Wil je per se dat je kind naar alles
luistert en dit naleeft? Of kun je soms een beetje meebuigen, samen zoeken naar
de gulden middenweg of luisteren waarom je kind niet naar jou wil luisteren? Achter
elk gedrag zit daarbij een behoefte en een intentie.
- Kijk eens naar hoeveel ruimte je kind
heeft en jij je kind geeft om te ‘’zijn’’ en zich te ‘’uitten’’. Als jij er als
ouder bovenop zit, dan heeft je kind weinig ruimte om het binnen te laten komen
en er iets mee te doen? Sta je te ver weg, dan is communicatie wellicht niet goed
mogelijk? Is er daarnaast veel ‘’ruis’’ op de lijn door afleidende prikkels? Kijk
eens naar hoe jullie met elkaar communiceren als zender en ontvanger en hoe Julie
verbinding is? Kijk eens hoe je daarbij ten opzichte van elkaar staat? Is deze plek
voor beiden fijn en veilig en goed om te kunnen luisteren en vertellen? Communiceren
is een wisselwerking…
- Is
je kind hoog gevoelig? Soms gebeurt er dan zoveel dat je kind zich even afsluit
van alle prikkels en gaat hij naar een veilige rustige binnenwereld. Dan is het
even lastig om je kind te bereiken. Wat je kunt doen is te kijken naar de hoeveelheid
prikkels die je kind te verwerken heeft en dit verminderen. Maar ook door je kind
hier meer bewust van te maken en te letten op zijn energie (bescherming), aarding, ademhaling,
voldoende rustmomenten, ritme, regelmaat en uitingsmogelijkheden. Hierdoor zal je
kind zich minder vaak terugtrekken en wordt communiceren makkelijker.
- Wil
praten niet, communiceren kan ook via tekeningen, spel, wandelingen, verhalen enzovoorts.
Wees creatief…
- Mama/Papa…luister
jij (eigenlijk)? Wat vraagt je kind eigenlijk van jou, waar jij misschien niet naar
luistert? Kijk eens verder dan de oppervlakte…
- Luister naar je gevoel! En praat vanuit
je gevoel en beeldende intenties. Het is de taal die je kind vaak primair spreekt
en graag wil dat jij ook meer zou doen.
Het gaat erom dat jij als ouder je kind begrenst, let op je eigen grenzen en (communicatie)energie en naar je eigen behoeftes en gevoel luistert. Pas dan kun je ook de behoeftes van je kind ontdekken en blijkt het ‘niet luisteren’ helemaal niet zo’n probleem te zijn. Weet als ouder dat een kind ook zijn eigen ego aan het ontwikkelen is, als strategie om in het dagelijks leven situaties aan te kunnen. Je kind ziet daarbij (onbewust) jou als zijn voorbeeld. Dus wat geef jij je kind mee? Zie verder dat bepaald gedrag, emoties en uitspraken een uiting zijn van dat ontwikkelende kind dat ook een eigen ik en ego ontwikkeld. Dan kan je milder zijn naar je kind. Sta open voor elkaar vanuit begrip, respect en wees vooral congruent met je gevoelens als je in gesprek bent. Je kind voelt feilloos je boodschap en daar luistert je kind naar. Begin daarom bij jezelf en luister naar jezelf, uit jezelf en sta in verbinding! Wees duidelijk, creatief en praat vanuit je gevoel. Geloof erin dat je kind naar jou luistert en geloof er ook in dat jij naar je kind luistert. Echt luisteren begint bij het werkelijk luisteren naar jezelf en van daaruit gaan de cirkels verder en komen ze weer bij je terug zoals cirkels in het water. Wat je uitzendt krijg je terug en wat je aandacht geeft, geef je groei!
