De eerste schoolweek zit er alweer op. Als moeder van twee hoog gevoelige kinderen betekent dat weer wennen aan het ritme na het luie vakantieritme. Voor mijn kinderen is continuïteit fijn, al hebben ze het soms juist ook zo nodig om even niets te moeten en juist meer te kunnen willen. Maar structuur, ritme en regelmaat geeft duidelijkheid en houvast en laat de energie niet zo schommelen. Dus ook in de vakantie probeer ik ze dit zoveel mogelijk te geven, zodat ze binnen de duidelijke grenzen toch heerlijk hun spelen en groeien.
Toch is vakantie juist ook zo leuk om ruimte te hebben voor dingen die anders niet kunnen. Ik merk dat het bij kinderen (en onszelf als volwassenen eigenlijk net zo) alles gaat om balans zoeken en na uitschieters weer even op de rem te gaan. Alles wat erin gaat, moet er ook weer uit kunnen. Is de emmer vol met indrukken, dan stroomt de emmer over. Dus ook mijn kinderen hebben wel eens ont- of overprikkelingsbuien en dat mag. Het moet kunnen zelfs. Je kunt ze niet de wereld ontnemen en voor behoeden en voorkomen. Al kun je natuurlijk wel opletten op het aanbod van prikkels dat ze te absorberen krijgen en of ze voldoende rust en uitingsmogelijkheden hebben. Net als dat het goed is voor kinderen om meer bewust te zijn van hun lichaam en de signalen zoals moeheid of emoties. Soms kun je overprikkeling of ontlading echter niet voorkomen. Ze moeten soms even andere dingen kunnen doen, kunnen leren, kunnen ontdekken. Kijk hierbij naar het tempo van jouw kind en wat bij je kind past. Als moeder weet ik dat dit een proces is van steeds aanpassen en een beetje geven en nemen. Bedenk hierbij dat geen ouder en kind perfect is en het leven er is om te leven. Een kind is als een vlinder in de wind, de een vliegt laag, de ander hoor, maar allemaal hebben ze mooie unieke kleuren en talenten en komen ze er op hun eigen manier.
Toch is vakantie juist ook zo leuk om ruimte te hebben voor dingen die anders niet kunnen. Ik merk dat het bij kinderen (en onszelf als volwassenen eigenlijk net zo) alles gaat om balans zoeken en na uitschieters weer even op de rem te gaan. Alles wat erin gaat, moet er ook weer uit kunnen. Is de emmer vol met indrukken, dan stroomt de emmer over. Dus ook mijn kinderen hebben wel eens ont- of overprikkelingsbuien en dat mag. Het moet kunnen zelfs. Je kunt ze niet de wereld ontnemen en voor behoeden en voorkomen. Al kun je natuurlijk wel opletten op het aanbod van prikkels dat ze te absorberen krijgen en of ze voldoende rust en uitingsmogelijkheden hebben. Net als dat het goed is voor kinderen om meer bewust te zijn van hun lichaam en de signalen zoals moeheid of emoties. Soms kun je overprikkeling of ontlading echter niet voorkomen. Ze moeten soms even andere dingen kunnen doen, kunnen leren, kunnen ontdekken. Kijk hierbij naar het tempo van jouw kind en wat bij je kind past. Als moeder weet ik dat dit een proces is van steeds aanpassen en een beetje geven en nemen. Bedenk hierbij dat geen ouder en kind perfect is en het leven er is om te leven. Een kind is als een vlinder in de wind, de een vliegt laag, de ander hoor, maar allemaal hebben ze mooie unieke kleuren en talenten en komen ze er op hun eigen manier.
RSS-feed
