Spelend Wijs worden
Een kind doet vanuit zijn natuur niets anders als spelend de wereld ontdekken en het zich eigen maken. Puur, vanuit intuïtie en nieuwsgierigheid. Eigenlijk gebeurd dit alles vanuit een natuurlijk proces: Spelenderwijs. Kinderen maken plezier, spelen samen, ontdekken samen en leren van elkaar en van de mensen die ze tegenkomen op hun pad. Alles zuigen ze op als een spons en heeft invloed op hoe ze in hun leven staan en opgroeien. Dit geënt op een al bestane wijsheid die diep van binnen in het kind aan aanwezig is. Kinderen van deze tijd zijn vaak al zo wijs in hun doen en laten en kunnen met uitspraken of talenten komen waarvan je als ouder denkt dat ze hun leeftijd ver vooruit zijn. Hoe kan dit dan? Waar komt die wijsheid vandaan? Kinderen van nu mogen nu wel nieuwe zielen zijn, maar hun ziel kan al wel vele levens geleefd hebben met alle levenservaringen van dien. Er zit meer verscholen in onze ziel en overgenomen genen, dan je wellicht denkt. Schatten die van binnen verborgen liggen, wachten om aangewakkerd en aangeboord te worden in het leven nu.
In hoeverre maken we gebruik van deze eigen wijsheid van het kind (en onszelf als volwassene) in deze maatschappij waarin kinderen vooral binnen kaders, vaste lijnen en hokjes moeten leren. Want in de maatschappij is alles het liefst zo gemiddeld mogelijk en volgens vaste methodes. Alleen pleit ik ervoor dat we de Eigen Wijsheid van het kind niet voorbij lopen met alle opgelegde competenties en vaardigheden waarmee ze overbgooid worden. Ieder heeft zijn talent en zeg nou zelf dat een schilder hele andere talenten met zich meebrengt dan een wiskundige! En dus ook een ander ont- wikkelingsproces doorloopt. Maar we verwachten wel dat iedereen binnen de lijntjes blijft als het om leren en ontwikkelen gaat. En ja, het is goed om een basis te hebben, maar is er ook genoeg ruimte voor deze eigenwijsheid en om onszelf te (mogen) overstijgen? Je hoort wellicht de uitspraak wel eens: "Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg?" Het zegt iets over het vlak houden. Terwijl we juist zo mogen stralen! Een overload van opleggingen kan voor een overkill zorgen van deze prachtige natuurlijk kennisaanwezigheid en groeidrang die van binnenuit komt. Een groei die samenhangt naar de taak die vele nieuwetijdskinderen met zich mee hebben genomen: leven vanuit het gevoel en kracht, de wereld naar een hogere trilling brengen en patroon doorbrekend zijn! Het is tijd voor een nieuwe wereld en kijk op systemen, de wereld en onze kinderen. Een tijd om te kijken naar onszelf en hoe we eigenlijk allemaal een zijn? Is het daarom ook niet mooi als we elkaar zouden helpen om te mogen zijn, te ontdekken, groeien en stralen in onze talenten! Houd je dit proces tegen en onderdruk je dit, dan kunnen er blokkades ontstaan in angsten, maar zelfs ook lichamelijke of geestelijke klachten.
Hoe zou het zijn als alles wat kinderen moeten leren al binnen in het kind verscholen zou zitten? In die zin zouden ouders en leraren vooral kaders en stimulans kunnen bieden waar binnen de kinderen hun vaardigheden en competenties mogen ontdekken. Je kunt dat dan afvragen wat een kind, wat een systeem nodig heeft om eruit te halen wat erin zit? Als wij als volwassenen alleen de randvoorwaarden hoeven te bieden, waar binnen kinderen hun vaardigheden en competenties kunnen ontdekken? Wat zou een kind nodig hebben om datgene wat verscholen zit te ontdekken en zijn kwaliteiten naar buiten te brengen? Ik heb ook niet alle antwoorden. Maar ik voel wel dat we momenteel in een verschuiving plaats vinden en geloof en hoop dat er voor de toekomst meer ruimte mag komen en evenwicht.
Kortom, zou het niet eigenlijk niet mooi zijn als het leerproces Spelender Wijs verloopt? Het lijkt misschien een onrealistisch droombeeld. Maar eigenlijk bloeit alles als je vanuit veiligheid, eerlijkheid, openheid, liefde, wederzijds respect, waardering en zonder machtsvertoon elkaar de ruimte geeft om jezelf te zijn, jezelf te ontdekken en te groeien. Is het dan ook niet dat je hierdoor ook samen groeit vanuit het innerlijk enthousiasme van het kind (in je).
Ik wil je vragen meer open te staan voor de wijsheid van je kind (in jezelf). Laat je kind jou een kijkje gunnen in zijn innerlijke belevingswereld, behoeftes en nieuwsgierigheid. En voel hoe er ook in jou een innerlijk kind schuil gaat doe net zozeer behoefte heeft om onvoorwaardelijk geliefd en gewaardeerd en gerespecteerd te voelen. Een kind die ook gehoord en gezien wil worden, wil ontdekken en spelen. Wat huist er bij ons van binnen: wat wil jij spelenderwijs leren in dit leven? Haal daarmee wat van binnen zit naar buiten. Nodig het uit! Mag het er zijn? Open je hart en ziel, voel waar je passie zit, waar jij plezier uit haalt, waar je goed in bent en wat je vanuit jouw nieuwsgierigheid wil ontdekken. Kijk maar naar je kind hoe je dit moet doen. Want als je op deze manier je open stelt en spelenderwijs ontdekt en leert, dan komen talenten en kwaliteiten vanzelf van binnen naar buiten om getoond en verder ontwikkeld te mogen worden.
Gun jezelf en je kind om als een rups te ontpoppen en ont-wikkellen en te mogen stralen als een prachtige vlinder met alle talenten die je bezit!
Wil je meer weten over nieuwetijdskinderen of reïncarnatie, kijk hier verder.
In hoeverre maken we gebruik van deze eigen wijsheid van het kind (en onszelf als volwassene) in deze maatschappij waarin kinderen vooral binnen kaders, vaste lijnen en hokjes moeten leren. Want in de maatschappij is alles het liefst zo gemiddeld mogelijk en volgens vaste methodes. Alleen pleit ik ervoor dat we de Eigen Wijsheid van het kind niet voorbij lopen met alle opgelegde competenties en vaardigheden waarmee ze overbgooid worden. Ieder heeft zijn talent en zeg nou zelf dat een schilder hele andere talenten met zich meebrengt dan een wiskundige! En dus ook een ander ont- wikkelingsproces doorloopt. Maar we verwachten wel dat iedereen binnen de lijntjes blijft als het om leren en ontwikkelen gaat. En ja, het is goed om een basis te hebben, maar is er ook genoeg ruimte voor deze eigenwijsheid en om onszelf te (mogen) overstijgen? Je hoort wellicht de uitspraak wel eens: "Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg?" Het zegt iets over het vlak houden. Terwijl we juist zo mogen stralen! Een overload van opleggingen kan voor een overkill zorgen van deze prachtige natuurlijk kennisaanwezigheid en groeidrang die van binnenuit komt. Een groei die samenhangt naar de taak die vele nieuwetijdskinderen met zich mee hebben genomen: leven vanuit het gevoel en kracht, de wereld naar een hogere trilling brengen en patroon doorbrekend zijn! Het is tijd voor een nieuwe wereld en kijk op systemen, de wereld en onze kinderen. Een tijd om te kijken naar onszelf en hoe we eigenlijk allemaal een zijn? Is het daarom ook niet mooi als we elkaar zouden helpen om te mogen zijn, te ontdekken, groeien en stralen in onze talenten! Houd je dit proces tegen en onderdruk je dit, dan kunnen er blokkades ontstaan in angsten, maar zelfs ook lichamelijke of geestelijke klachten.
Hoe zou het zijn als alles wat kinderen moeten leren al binnen in het kind verscholen zou zitten? In die zin zouden ouders en leraren vooral kaders en stimulans kunnen bieden waar binnen de kinderen hun vaardigheden en competenties mogen ontdekken. Je kunt dat dan afvragen wat een kind, wat een systeem nodig heeft om eruit te halen wat erin zit? Als wij als volwassenen alleen de randvoorwaarden hoeven te bieden, waar binnen kinderen hun vaardigheden en competenties kunnen ontdekken? Wat zou een kind nodig hebben om datgene wat verscholen zit te ontdekken en zijn kwaliteiten naar buiten te brengen? Ik heb ook niet alle antwoorden. Maar ik voel wel dat we momenteel in een verschuiving plaats vinden en geloof en hoop dat er voor de toekomst meer ruimte mag komen en evenwicht.
Kortom, zou het niet eigenlijk niet mooi zijn als het leerproces Spelender Wijs verloopt? Het lijkt misschien een onrealistisch droombeeld. Maar eigenlijk bloeit alles als je vanuit veiligheid, eerlijkheid, openheid, liefde, wederzijds respect, waardering en zonder machtsvertoon elkaar de ruimte geeft om jezelf te zijn, jezelf te ontdekken en te groeien. Is het dan ook niet dat je hierdoor ook samen groeit vanuit het innerlijk enthousiasme van het kind (in je).
Ik wil je vragen meer open te staan voor de wijsheid van je kind (in jezelf). Laat je kind jou een kijkje gunnen in zijn innerlijke belevingswereld, behoeftes en nieuwsgierigheid. En voel hoe er ook in jou een innerlijk kind schuil gaat doe net zozeer behoefte heeft om onvoorwaardelijk geliefd en gewaardeerd en gerespecteerd te voelen. Een kind die ook gehoord en gezien wil worden, wil ontdekken en spelen. Wat huist er bij ons van binnen: wat wil jij spelenderwijs leren in dit leven? Haal daarmee wat van binnen zit naar buiten. Nodig het uit! Mag het er zijn? Open je hart en ziel, voel waar je passie zit, waar jij plezier uit haalt, waar je goed in bent en wat je vanuit jouw nieuwsgierigheid wil ontdekken. Kijk maar naar je kind hoe je dit moet doen. Want als je op deze manier je open stelt en spelenderwijs ontdekt en leert, dan komen talenten en kwaliteiten vanzelf van binnen naar buiten om getoond en verder ontwikkeld te mogen worden.
Gun jezelf en je kind om als een rups te ontpoppen en ont-wikkellen en te mogen stralen als een prachtige vlinder met alle talenten die je bezit!
Wil je meer weten over nieuwetijdskinderen of reïncarnatie, kijk hier verder.
